© Bram Vandromme — Federatie Vrije beroepen
 

Vanuit Blikveld kaartten we enkele belangrijke pijnpunten aan waarmee onze sector vandaag geconfronteerd wordt:

Complexiteit van aanvragen en plannen

Momenteel moeten diverse stedenbouwkundige handelingen vaak apart aangevraagd en op afzonderlijke plannen ingediend worden. Dit verschilt sterk per gemeente, wat de leesbaarheid van dossiers niet ten goede komt. Blikveld pleit voor een grondige evaluatie en vereenvoudiging van het normenboek, zodat meer samenhang en duidelijkheid in dossiers mogelijk wordt.

Toenemende administratieve last

In de afgelopen 10 à 15 jaar is het detailniveau van omgevingsdossiers fors toegenomen. Ontwerpers worden vaak verantwoordelijk gesteld voor bijkomende studies zoals archeologienota’s, infiltratieproeven, stikstofberekeningen, soortentoetsen, enzovoort. Deze bijkomende vereisten verhogen de kosten en verzwaren de aansprakelijkheid voor ontwerpers, en maken het vergunningstraject steeds zwaarder.

Strikte en wisselende interpretatie van de watertoets

Lokale besturen passen de watertoets vaak zeer strikt en verschillend toe. Soms wordt zelfs een doorrekening naar een T100 gevraagd, wat projecten aanzienlijk moeilijker realiseerbaar maakt. Er is nood aan meer duidelijkheid en uniforme richtlijnen rond waterbeheer.

Detailniveau van materiaalbeschrijvingen

In sommige gemeenten worden materiaalbeschrijvingen reeds bij de omgevingsvergunning behandeld als technische bestekken, terwijl deze normaal pas in een latere fase worden opgemaakt. Dit veroorzaakt extra werk en onnodige wijzigingen in dossiers.

Hoe verder?

We blijven deze en nieuwe pijnpunten actief opvolgen om zo de landschapsarchitecten te vertegenwoordigen. Wil jij jouw ervaringen, knelpunten of suggesties met ons delen?

Stuur jouw input naar info@blikveld.eu – samen staan we sterker!